حقیقت در مورد تولد عیسی.

متن در فارسی

کتاب مقدس رومی ادعا می‌کند که عیسی از یک باکره متولد شده است، اما این بافت پیشگویی در اشعیا ۷ را نقض می‌کند. انجیل‌های غیرمعتبر، از جمله انجیل فیلیپ، نیز این ایده را تقویت می‌کنند. با این حال، پیشگویی اشعیا به تولد پادشاه حزقیا اشاره دارد، نه عیسی. حزقیا از زنی متولد شد که در زمان پیشگویی باکره بود، نه بعد از باردار شدن او، و پیشگویی “عمانوایل” در حزقیا محقق شد، نه عیسی. روم انجیل واقعی را پنهان کرده و از متون غیرمعتبر استفاده کرده است تا حواس را پرت کرده و دروغ‌های بزرگ را مشروعیت بخشد. عیسی پیشگویی‌های اشعیا درباره “عمانوایل” را برآورده نکرد و انجیل معنی باکره در اشعیا ۷ را نادرست تفسیر کرده است.

بخش‌های حمایتی از کتاب مقدس

اشعیا ۷:۱۴-۱۶: “بنابراین خداوند خود به شما علامت خواهد داد: باکره حامله خواهد شد و پسری خواهد زایید، و او را عمانوایل خواهند نامید. او کره و عسل خواهد خورد تا وقتی که بداند بد را رد کرده و خوب را انتخاب کند. زیرا پیش از آنکه پسر بداند بد را رد کرده و خوب را انتخاب کند، زمین‌های دو پادشاهی که از آنها می‌ترسی، ویران خواهند شد.”

این بخش به یک باکره اشاره دارد که پسری به نام “عمانوایل” به دنیا می‌آورد، به معنی “خدا با ماست”. این پیشگویی به شاه آحاز داده شده و به وضعیت سیاسی فوری اشاره دارد، به ویژه نابودی زمین‌های دو پادشاهی که آحاز از آنها می‌ترسید (فقاه و رزین). این با زمینه تاریخی و جدول زمانی تولد حزقیا، نه عیسی، مطابقت دارد.

۲ پادشاهان ۱۵:۲۹-۳۰: “در ایام فقاح پادشاه اسرائیل، تیگلات-فلصر پادشاه آشور آمده و عیون، آبل‌بیت‌معکه، ینوع، قادش، حصور، جلعاد و جلیل، تمام سرزمین نفتالی را گرفت و مردم را به اسارت به آشور برد. هوشع پسر ایله بر ضد فقاح پسر رملیا توطئه کرده و او را زده و کشت، و سپس به جای او پادشاه شد، در سال بیستم یوتام پسر عزیا.”

این توصیف سقوط فقاح و رزین است که پیشگویی اشعیا درباره ویرانی زمین‌های دو پادشاه قبل از آنکه کودک (حزقیا) بداند بد را رد کرده و خوب را انتخاب کند، را محقق می‌کند.

۲ پادشاهان ۱۸:۴-۷: “او مکان‌های بلند را برچید، ستون‌های مقدس را خرد کرد و اشیره‌ها را قطع کرد. او مار برنجینی را که موسی ساخته بود خرد کرد، زیرا تا آن زمان بنی‌اسرائیل به آن بخور می‌سوزاندند. نامش نهشتان بود. او به خداوند، خدای اسرائیل اعتماد کرد. هیچ‌کس مانند او در میان تمامی پادشاهان یهودا، نه قبل از او و نه بعد از او، نبود. او به خداوند چسبید و از پیروی از او بازنایستاد؛ او فرمان‌های خداوند را که به موسی داده بود نگه داشت. و خداوند با او بود؛ او در هر چیزی که دست به آن می‌زد موفق بود. او علیه پادشاه آشور شورش کرد و به او خدمت نکرد.”

این توصیف اصلاحات حزقیا و وفاداری او به خداست، که نشان می‌دهد “خدا با او بود”، که نام “عمانوایل” را در زمینه حزقیا محقق می‌کند.

اشعیا ۷:۲۱-۲۲ و ۲ پادشاهان ۱۹:۲۹-۳۱: “در آن روز، یک مرد یک گاو و دو بز نگه خواهد داشت. و به دلیل فراوانی شیری که می‌دهند، او کره خواهد خورد؛ قطعاً کره و عسل آنکه در میان زمین باقی مانده خواهد خورد.” / “این نشانه‌ای برای تو، ای حزقیا: امسال آنچه به طور خودجوش می‌روید خواهید خورد، و سال دوم آنچه به طور خودجوش می‌روید؛ و سال سوم بذر خواهید کاشت و درو خواهید کرد، و تاکستان خواهید کاشت و میوه آنها را خواهید خورد. و آنچه که باقی مانده، آنچه که از خانه یهودا باقی مانده بود، دوباره ریشه خواهد زد و میوه بالا خواهد داد. زیرا از اورشلیم بقیتی بیرون خواهد آمد، و از کوه صهیون نجات یافتگان. غیرت یهوه از ارتش‌ها این را انجام خواهد داد.”

هر دو بخش در مورد فراوانی و رفاه در زمین صحبت می‌کنند، که با سلطنت حزقیا همخوانی دارد، که از این تفسیر پشتیبانی می‌کند که پیشگویی در اشعیا به حزقیا اشاره دارد.

۲ پادشاهان ۱۹:۳۵-۳۷: “آن شب فرشته خداوند بیرون رفته و صد و هشتاد و پنج هزار نفر را در اردوی آشوری کشت. وقتی مردم صبح برخاستند، همه جسدها را دیدند! پس سنحاریب پادشاه آشور اردو را ترک کرد و به نینوا بازگشت و در آنجا ماند. روزی، هنگامی که او در معبد خدای خود نسروک عبادت می‌کرد، پسرانش ادرملک و شرایزر او را با شمشیر زدند و به سرزمین اراراط فرار کردند. و اسرحَدون پسرش به جای او پادشاه شد.”

این توصیف شکست معجزه‌آسای آشوریان است، که توسط اشعیا پیشگویی شده بود، که نشان‌دهنده مداخله و حمایت خدا برای حزقیا است، که بیشتر نشان می‌دهد که پیشگویی “عمانوایل” در مورد حزقیا بود.